آشنایی با مسائل مربوط به پزشکی

کوپریا C. oncophora
C. punctata C. oncophora

Dictyocaulus (کرم ریه) D. viviparus D. filaria برای عفونت D. amfieldi در اسب
Filaroides (کرم ریه) - - برای F. hirthi و F. osleri در سگها
Haemonchus H. contortus
H. placei H. contortus

Marshallagia - M. marshalli
Metastrongylus - - برای M. apri در خوک
Nematodirus N. spathiger
N. helvetianus N. spathiger
N. filicollis
Parascaris - - برای P. equorum در اسب
Ostertagia O. ostertagi O. circumcinca برای O. bifurcum در انسان
Oesophagostomum O. radiatum O. columbianum
استرانگیلوئیدها - - برای S. stercoralis در سگ ها و انسان ها
Strongylus - - برای S. equinus در اسب
Toxocara - - برای عفونت های T. canis در سگ ها و توکسوکاریازیس در انسان (ناشی از T. canis و T. cati)
Trichostrongylus T. axei
T. colubriformis T. axei
T. colubriformis برای هرگونه عفونت تریکوسترونگیلوس در انسان
Trichuris (کرم شلاق) بیشتر گونه ها ، اما گونه هایی که معمولاً در گاوها یافت می شوند عبارتند از:
T. بی رنگ
گلوبولوزا
T. ovis بیشتر گونه ها ، اما گونه هایی که معمولاً در گوسفندان یافت می شوند:
T. بی رنگ
گلوبولوزا
T. ovis آلبندازول همچنین برای عفونت های Trichuris در انسان (معمولاً T. trichiura ، عامل ایجاد کننده تریچوریازیس) ، سگها (معمولاً T. vulpis و T. campanula) ، گربه ها (معمولاً T. serrata و T. campanula) ، خوک ها ( معمولاً T. suis) و نشخوارکنندگان دیگر (همان گونه هایی که در گاو و گوسفند یافت می شود).
دیگر
انسفالیتوزون - - برای عفونت های E. cuniculi (میکروسپوریدیوز) در انسان و خرگوش
Giardia G. lamblia (عامل ژیاردیازیس) - همچنین ژیاردیازیس را در انسان ، سگ و پستانداران کوچک درمان می کند
لیشمانیا - - بیماری سالک ناشی از گونه های مختلف لیشمانیا را در سگ ها درمان می کند
از آلبندازول به عنوان ماده ضد كرم و كنترل ابتلا به بیماری انسداد در انواع مختلف جانوری از جمله گاو ، گوسفند ، بز ، خوك ، شتر ، سگ ، گربه ، فیل ، مرغ و سایر موارد استفاده شده است. از عوارض جانبی آن می توان به بی اشتهایی در سگها و بی حالی ، افسردگی و بی اشتهایی در گربه ها اشاره کرد که بیش از 10٪ سگها و گربه ها دچار بی اشتهایی هستند. از سگها و گربه ها ، 1-10٪ دچار افزایش آنزیم های کبدی ، حالت تهوع ، استفراغ و اسهال می شوند. کمتر از 1٪ نوتروپنی یا کم خونی آپلاستیک را تجربه می کنند ، اگرچه این کارها حداقل به 5 روز استفاده نیاز دارند. در حالی که این ماده با سرکوب مغز استخوان و سمیت در گربه ها و سگ ها در دوزهای بالا نیز همراه است ، آلبندازول در گونه های دیگر حاشیه ایمنی بالاتری دارد. بنابراین ، معمولاً فقط در گربه ها و سگ ها تجویز می شود که عفونی وجود داشته باشد که به مترونیدازول و فنبندازول که معمولاً تجویز می شود ، مقاوم باشد.

به طور گسترده ای برای دام نشخوارکنندگان در آمریکای لاتین استفاده می شود. برای این منظور توسط Zoetis (Pfizer Animal Health) در بسیاری از کشورها (از جمله ایالات متحده و کانادا) به عنوان Valbazen در فرمولاسیون سوسپانسیون خوراکی و خمیر به بازار عرضه می شود. توسط Interchemie در هلند و جاهای دیگر تحت عنوان Albenol-100 ؛ توسط Channelle Animal Health Ltd. در انگلستان با عنوان Albex ؛ و توسط Ravensdown در نیوزیلند (به عنوان آلبندازول). اگرچه بیشتر فرمولاسیون ها به صورت خوراکی تجویز می شوند ، اما ریکوماکس (ریکوبندازول یا آلبندازول سولفوکسید) با تزریق زیر جلدی تجویز می شود.

آلبندازول قابلیت فراهمی زیستی بیشتری در نشخوارکنندگان دارد: مقداری آلبندازول سولفوکسید ، هنگامی که دوباره در شکمبه آزاد می شود ، توسط میکروبیوتای ساکن به آلبندازول تقلیل می یابد ، با ترجیح آنانتیومر (+) بستر. گربه ها و سگ ها ، فاقد مخزن شکمبه ، گاهی اوقات در مقایسه با نشخوارکنندگان به دوزهای بالاتر یا مکرر نیاز دارند. در سگها ، آلبندازول سولفوکسید در پلاسما کمتر از 12 ساعت قابل تشخیص است ، اما در گوسفندان و بزها ، حدود سه روز در سطوح قابل اندازه گیری باقی می ماند.

گوشت
محدودیت ها در اوایل بارداری به دلیل یک دوره محدود است که در طی آن ممکن است اثرات تراتوژنیک رخ دهد. داده های تحقیقات خلاصه مربوط به مدت زمان این قبل از بارداری و دوره های اولیه بارداری در صورت عدم استفاده از آلبندازول در FDA NADA 110-048 (گاو) و 140-934 (گوسفند) یافت می شود. برخی از داده ها و استنباط ها در مورد بزها در FDA Supplemental NADA 110-048 ایالات متحده (تأیید شده در 24 ژانویه 2008) یافت می شوند.

حداکثر محدودیت باقیمانده (MRL) برای آلبندازول در مواد غذایی ، که توسط FAO / WHO Codex Alimentarius در سال 1993 تصویب شده است ، 5000 ، 5000 ، 100 و 100 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن (μg / kg) برای کلیه ، کبد ، چربی و عضله به ترتیب و 100 میکروگرم در لیتر برای شیر. برای اهداف تجزیه و تحلیل ، MRL های ملل مختلف ممکن است مربوط به غلظت یک ماده مارکر باشد که با غلظت ماده تجویز شده و محصولات متابولیزه شده آن ارتباط دارد. به عنوان مثال ، در کانادا ، ماده مارکر مشخص شده توسط بهداشت کانادا آلبندازول-2-آمینوسولفون است که برای آن MRL در کبد گاو 200 میکروگرم بر کیلوگرم است.

برای برداشت گوشت 27 روز زمان گاو در نظر گرفته شده است.
پژوهش
آلبندازول و ترکیبات یا متابولیت های وابسته مانند آلبندازول سولفون (ALB-SO2) از طریق مکانیزم ناشناخته ، احتمالاً مربوط به FtsZ ، اثرات ضد باکتری دارند. از تقسیم Wolbachia و Mycobacterium tuberculosis جلوگیری می کند و با رشد و عدم تقسیم ، آنها را به شکل "رشته" بلند تبدیل می کند. از آنجا که Brugia malayi به Wolbachia همزیست متکی است ، این بدان معناست که آلبندازول هم کرم را هدف قرار می دهد و هم ماده اصلی سازنده آن را.

کوپریا C. oncophora
C. punctata C. oncophora

Dictyocaulus (کرم ریه) D. viviparus D. filaria برای عفونت D. amfieldi در اسب
Filaroides (کرم ریه) - - برای F. hirthi و F. osleri در سگها
Haemonchus H. contortus
H. placei H. contortus

Marshallagia - M. marshalli
Metastrongylus - - برای M. apri در خوک
Nematodirus N. spathiger
N. helvetianus N. spathiger
N. filicollis
Parascaris - - برای P. equorum در اسب
Ostertagia O. ostertagi O. circumcinca برای O. bifurcum در انسان
Oesophagostomum O. radiatum O. columbianum
استرانگیلوئیدها - - برای S. stercoralis در سگ ها و انسان ها
Strongylus - - برای S. equinus در اسب
Toxocara - - برای عفونت های T. canis در سگ ها و توکسوکاریازیس در انسان (ناشی از T. canis و T. cati)
Trichostrongylus T. axei
T. colubriformis T. axei
T. colubriformis برای هرگونه عفونت تریکوسترونگیلوس در انسان
Trichuris (کرم شلاق) بیشتر گونه ها ، اما گونه هایی که معمولاً در گاوها یافت می شوند عبارتند از:
T. بی رنگ
گلوبولوزا
T. ovis بیشتر گونه ها ، اما گونه هایی که معمولاً در گوسفندان یافت می شوند:
T. بی رنگ
گلوبولوزا
T. ovis آلبندازول همچنین برای عفونت های Trichuris در انسان (معمولاً T. trichiura ، عامل ایجاد کننده تریچوریازیس) ، سگها (معمولاً T. vulpis و T. campanula) ، گربه ها (معمولاً T. serrata و T. campanula) ، خوک ها ( معمولاً T. suis) و نشخوارکنندگان دیگر (همان گونه هایی که در گاو و گوسفند یافت می شود).
دیگر
انسفالیتوزون - - برای عفونت های E. cuniculi (میکروسپوریدیوز) در انسان و خرگوش
Giardia G. lamblia (عامل ژیاردیازیس) - همچنین ژیاردیازیس را در انسان ، سگ و پستانداران کوچک درمان می کند
لیشمانیا - - بیماری سالک ناشی از گونه های مختلف لیشمانیا را در سگ ها درمان می کند
از آلبندازول به عنوان ماده ضد كرم و كنترل ابتلا به بیماری انسداد در انواع مختلف جانوری از جمله گاو ، گوسفند ، بز ، خوك ، شتر ، سگ ، گربه ، فیل ، مرغ و سایر موارد استفاده شده است. از عوارض جانبی آن می توان به بی اشتهایی در سگها و بی حالی ، افسردگی و بی اشتهایی در گربه ها اشاره کرد که بیش از 10٪ سگها و گربه ها دچار بی اشتهایی هستند. از سگها و گربه ها ، 1-10٪ دچار افزایش آنزیم های کبدی ، حالت تهوع ، استفراغ و اسهال می شوند. کمتر از 1٪ نوتروپنی یا کم خونی آپلاستیک را تجربه می کنند ، اگرچه این کارها حداقل به 5 روز استفاده نیاز دارند. در حالی که این ماده با سرکوب مغز استخوان و سمیت در گربه ها و سگ ها در دوزهای بالا نیز همراه است ، آلبندازول در گونه های دیگر حاشیه ایمنی بالاتری دارد. بنابراین ، معمولاً فقط در گربه ها و سگ ها تجویز می شود که عفونی وجود داشته باشد که به مترونیدازول و فنبندازول که معمولاً تجویز می شود ، مقاوم باشد.

به طور گسترده ای برای دام نشخوارکنندگان در آمریکای لاتین استفاده می شود. برای این منظور توسط Zoetis (Pfizer Animal Health) در بسیاری از کشورها (از جمله ایالات متحده و کانادا) به عنوان Valbazen در فرمولاسیون سوسپانسیون خوراکی و خمیر به بازار عرضه می شود. توسط Interchemie در هلند و جاهای دیگر تحت عنوان Albenol-100 ؛ توسط Channelle Animal Health Ltd. در انگلستان با عنوان Albex ؛ و توسط Ravensdown در نیوزیلند (به عنوان آلبندازول). اگرچه بیشتر فرمولاسیون ها به صورت خوراکی تجویز می شوند ، اما ریکوماکس (ریکوبندازول یا آلبندازول سولفوکسید) با تزریق زیر جلدی تجویز می شود.

آلبندازول قابلیت فراهمی زیستی بیشتری در نشخوارکنندگان دارد: مقداری آلبندازول سولفوکسید ، هنگامی که دوباره در شکمبه آزاد می شود ، توسط میکروبیوتای ساکن به آلبندازول تقلیل می یابد ، با ترجیح آنانتیومر (+) بستر. گربه ها و سگ ها ، فاقد مخزن شکمبه ، گاهی اوقات در مقایسه با نشخوارکنندگان به دوزهای بالاتر یا مکرر نیاز دارند. در سگها ، آلبندازول سولفوکسید در پلاسما کمتر از 12 ساعت قابل تشخیص است ، اما در گوسفندان و بزها ، حدود سه روز در سطوح قابل اندازه گیری باقی می ماند.

گوشت
محدودیت ها در اوایل بارداری به دلیل یک دوره محدود است که در طی آن ممکن است اثرات تراتوژنیک رخ دهد. داده های تحقیقات خلاصه مربوط به مدت زمان این قبل از بارداری و دوره های اولیه بارداری در صورت عدم استفاده از آلبندازول در FDA NADA 110-048 (گاو) و 140-934 (گوسفند) یافت می شود. برخی از داده ها و استنباط ها در مورد بزها در FDA Supplemental NADA 110-048 ایالات متحده (تأیید شده در 24 ژانویه 2008) یافت می شوند.

حداکثر محدودیت باقیمانده (MRL) برای آلبندازول در مواد غذایی ، که توسط FAO / WHO Codex Alimentarius در سال 1993 تصویب شده است ، 5000 ، 5000 ، 100 و 100 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن (μg / kg) برای کلیه ، کبد ، چربی و عضله به ترتیب و 100 میکروگرم در لیتر برای شیر. برای اهداف تجزیه و تحلیل ، MRL های ملل مختلف ممکن است مربوط به غلظت یک ماده مارکر باشد که با غلظت ماده تجویز شده و محصولات متابولیزه شده آن ارتباط دارد. به عنوان مثال ، در کانادا ، ماده مارکر مشخص شده توسط بهداشت کانادا آلبندازول-2-آمینوسولفون است که برای آن MRL در کبد گاو 200 میکروگرم بر کیلوگرم است.

برای برداشت گوشت 27 روز زمان گاو در نظر گرفته شده است.
پژوهش
آلبندازول و ترکیبات یا متابولیت های وابسته مانند آلبندازول سولفون (ALB-SO2) از طریق مکانیزم ناشناخته ، احتمالاً مربوط به FtsZ ، اثرات ضد باکتری دارند. از تقسیم Wolbachia و Mycobacterium tuberculosis جلوگیری می کند و با رشد و عدم تقسیم ، آنها را به شکل "رشته" بلند تبدیل می کند. از آنجا که Brugia malayi به Wolbachia همزیست متکی است ، این بدان معناست که آلبندازول هم کرم را هدف قرار می دهد و هم ماده اصلی سازنده آن را.