آشنایی با مسائل مربوط به پزشکی

انواع جراحی های مورد استفاده در سرطان کلیه شامل روش های زیر است:

نفرکتومی رادیکال. جراحی برای برداشتن تومور ، کل کلیه و بافت اطراف آن ، نفرکتومی رادیکال نامیده می شود. اگر بافت مجاور و غدد لنفاوی اطراف نیز تحت تأثیر بیماری قرار بگیرند ، نفرکتومی رادیکال و تشریح غدد لنفاوی انجام می شود. در طی تشریح غدد لنفاوی ، غدد لنفاوی تحت تأثیر سرطان برداشته می شوند. اگر سرطان به غده فوق کلیه یا رگهای خونی مجاور آن گسترش یافته باشد ، جراح ممکن است در طی روشی به نام آدرنالکتومی و همچنین قسمتهایی از رگهای خونی ، غده فوق کلیه را خارج کند. در مواردی که بافت سالم زیادی باقی نمانده است ، برای درمان تومور بزرگ ، نفرکتومی رادیکال معمولاً توصیه می شود. گاهی اوقات تومور کلیه به طور مستقیم در داخل ورید کلیه رشد کرده و در مسیر رسیدن به قلب وارد ورید اجوف می شود. اگر این اتفاق بیفتد ، روش های پیچیده جراحی قلب و عروق برای از بین بردن ایمن همه بیماری ها لازم است.

نفرکتومی جزئی. نفرکتومی جزئی برداشتن تومور با جراحی است. این نوع جراحی عملکرد کلیه را حفظ می کند و خطر ابتلا به بیماری مزمن کلیه را پس از جراحی کاهش می دهد. تحقیقات نشان داده است که نفرکتومی جزئی در تومورهای T1 در هر زمان جراحی امکان پذیر است. رویکردهای جدیدی که از برش جراحی یا برش کوچکتر استفاده می کنند ، با عوارض جانبی کمتری و بهبود سریعتر همراه هستند.

جراحی لاپاراسکوپی و رباتیک (جراحی با حداقل تهاجم). در طی جراحی لاپاراسکوپی ، جراح به جای 1 برش بزرگتر که در طی یک روش جراحی سنتی استفاده می شود ، چندین شکاف کوچک در شکم ایجاد می کند. سپس جراح تجهیزات تلسکوپی را در این برش های کوچک سوراخ کلید قرار می دهد تا کلیه به طور کامل برداشته شود یا عمل جراحی کامل نفرکتومی شود. گاهی اوقات ، جراح ممکن است از ابزارهای رباتیک برای انجام عمل استفاده کند. این جراحی ممکن است بیشتر طول بکشد اما درد کمتری داشته باشد. رویکردهای لاپاراسکوپی و رباتیک نیاز به آموزش های تخصصی دارد. مهم است که در مورد مزایا و خطرات احتمالی این نوع جراحی ها با تیم جراحی خود صحبت کنید و اطمینان حاصل کنید که تیم تجربه این روش را دارد.

قبل از هر نوع جراحی ، با تیم مراقبت های بهداشتی خود در مورد عوارض جانبی احتمالی جراحی خاص خود صحبت کنید. درباره اصول جراحی سرطان بیشتر بدانید.

درمان های غیر جراحی تومور
گاهی اوقات به دلیل ویژگی های تومور یا سلامت کلی بیمار ، جراحی توصیه نمی شود. هر بیمار باید درمورد تشخیص و عوامل خطر خود با پزشک خود مکالمه کاملی داشته باشد تا ببیند این روش های درمانی برای آنها مناسب و بی خطر است. روش های زیر ممکن است توصیه شود:

فرسایش بسامد رادیویی. فرسایش فرکانس رادیویی (RFA) استفاده از سوزنی است که به تومور وارد می شود تا با جریان الکتریکی سرطان را از بین ببرد. این روش توسط رادیولوژیست یا اورولوژیست مداخله ای انجام می شود. بیمار بی حس می شود و بی حس می شود تا ناحیه بی حس شود. در گذشته RFA فقط برای افرادی که بیش از حد بیمار بودند و نمی توانستند جراحی شوند ، استفاده می شد. امروزه بیشتر این بیماران با نظارت فعال کنترل می شوند (به بالا مراجعه کنید).

تب برفکی Cryoablation یا انجماد کرایوتراپی یا انجماد ، یعنی انجماد سلول های سرطانی با یک پروب فلزی که از طریق یک برش کوچک وارد می شود. کاوشگر فلزی در بافت سرطانی قرار می گیرد. از سی تی اسکن و سونوگرافی برای هدایت پروب استفاده می شود. این روش برای چندین ساعت به بیهوشی عمومی نیاز دارد و توسط رادیولوژیست مداخله ای انجام می شود. برخی از جراحان برای درمان تومور این روش را با لاپاراسکوپی ترکیب می کنند ، اما شواهد تحقیقاتی طولانی مدت برای اثبات موثر بودن آن وجود ندارد.
روشهای درمانی با استفاده از دارو
درمان سیستمیک استفاده از دارو برای از بین بردن سلولهای سرطانی است. این نوع داروها از راه دهان یا مستقیماً از طریق جریان خون برای رسیدن به سلولهای سرطانی در سراسر بدن انجام می شود. درمان های سیستمیک به طور کلی توسط یک آنکولوژیست پزشکی ، پزشکی متخصص در درمان سرطان با دارو تجویز می شود.

روش های معمول برای انجام درمان های سیستمیک شامل یک لوله وریدی (IV) است که با استفاده از یک سوزن یا در یک قرص یا کپسول بلعیده شده (به صورت خوراکی) درون ورید قرار می گیرد.

انواع روشهای درمانی سیستمیک که برای سرطان کلیه استفاده می شود عبارتند از:

درمان هدفمند

ایمونوتراپی

شیمی درمانی

در زیر با جزئیات بیشتر در مورد هر یک از این نوع درمان ها بحث شده است. یک فرد ممکن است یک نوع درمان سیستمیک را همزمان یا ترکیبی از درمان های سیستمیک را که همزمان انجام می شود ، دریافت کند. آنها همچنین می توانند به عنوان بخشی از یک برنامه درمانی که شامل جراحی و / یا پرتودرمانی است ، داده شوند.

انواع جراحی های مورد استفاده در سرطان کلیه شامل روش های زیر است:

نفرکتومی رادیکال. جراحی برای برداشتن تومور ، کل کلیه و بافت اطراف آن ، نفرکتومی رادیکال نامیده می شود. اگر بافت مجاور و غدد لنفاوی اطراف نیز تحت تأثیر بیماری قرار بگیرند ، نفرکتومی رادیکال و تشریح غدد لنفاوی انجام می شود. در طی تشریح غدد لنفاوی ، غدد لنفاوی تحت تأثیر سرطان برداشته می شوند. اگر سرطان به غده فوق کلیه یا رگهای خونی مجاور آن گسترش یافته باشد ، جراح ممکن است در طی روشی به نام آدرنالکتومی و همچنین قسمتهایی از رگهای خونی ، غده فوق کلیه را خارج کند. در مواردی که بافت سالم زیادی باقی نمانده است ، برای درمان تومور بزرگ ، نفرکتومی رادیکال معمولاً توصیه می شود. گاهی اوقات تومور کلیه به طور مستقیم در داخل ورید کلیه رشد کرده و در مسیر رسیدن به قلب وارد ورید اجوف می شود. اگر این اتفاق بیفتد ، روش های پیچیده جراحی قلب و عروق برای از بین بردن ایمن همه بیماری ها لازم است.

نفرکتومی جزئی. نفرکتومی جزئی برداشتن تومور با جراحی است. این نوع جراحی عملکرد کلیه را حفظ می کند و خطر ابتلا به بیماری مزمن کلیه را پس از جراحی کاهش می دهد. تحقیقات نشان داده است که نفرکتومی جزئی در تومورهای T1 در هر زمان جراحی امکان پذیر است. رویکردهای جدیدی که از برش جراحی یا برش کوچکتر استفاده می کنند ، با عوارض جانبی کمتری و بهبود سریعتر همراه هستند.

جراحی لاپاراسکوپی و رباتیک (جراحی با حداقل تهاجم). در طی جراحی لاپاراسکوپی ، جراح به جای 1 برش بزرگتر که در طی یک روش جراحی سنتی استفاده می شود ، چندین شکاف کوچک در شکم ایجاد می کند. سپس جراح تجهیزات تلسکوپی را در این برش های کوچک سوراخ کلید قرار می دهد تا کلیه به طور کامل برداشته شود یا عمل جراحی کامل نفرکتومی شود. گاهی اوقات ، جراح ممکن است از ابزارهای رباتیک برای انجام عمل استفاده کند. این جراحی ممکن است بیشتر طول بکشد اما درد کمتری داشته باشد. رویکردهای لاپاراسکوپی و رباتیک نیاز به آموزش های تخصصی دارد. مهم است که در مورد مزایا و خطرات احتمالی این نوع جراحی ها با تیم جراحی خود صحبت کنید و اطمینان حاصل کنید که تیم تجربه این روش را دارد.

قبل از هر نوع جراحی ، با تیم مراقبت های بهداشتی خود در مورد عوارض جانبی احتمالی جراحی خاص خود صحبت کنید. درباره اصول جراحی سرطان بیشتر بدانید.

درمان های غیر جراحی تومور
گاهی اوقات به دلیل ویژگی های تومور یا سلامت کلی بیمار ، جراحی توصیه نمی شود. هر بیمار باید درمورد تشخیص و عوامل خطر خود با پزشک خود مکالمه کاملی داشته باشد تا ببیند این روش های درمانی برای آنها مناسب و بی خطر است. روش های زیر ممکن است توصیه شود:

فرسایش بسامد رادیویی. فرسایش فرکانس رادیویی (RFA) استفاده از سوزنی است که به تومور وارد می شود تا با جریان الکتریکی سرطان را از بین ببرد. این روش توسط رادیولوژیست یا اورولوژیست مداخله ای انجام می شود. بیمار بی حس می شود و بی حس می شود تا ناحیه بی حس شود. در گذشته RFA فقط برای افرادی که بیش از حد بیمار بودند و نمی توانستند جراحی شوند ، استفاده می شد. امروزه بیشتر این بیماران با نظارت فعال کنترل می شوند (به بالا مراجعه کنید).

تب برفکی Cryoablation یا انجماد کرایوتراپی یا انجماد ، یعنی انجماد سلول های سرطانی با یک پروب فلزی که از طریق یک برش کوچک وارد می شود. کاوشگر فلزی در بافت سرطانی قرار می گیرد. از سی تی اسکن و سونوگرافی برای هدایت پروب استفاده می شود. این روش برای چندین ساعت به بیهوشی عمومی نیاز دارد و توسط رادیولوژیست مداخله ای انجام می شود. برخی از جراحان برای درمان تومور این روش را با لاپاراسکوپی ترکیب می کنند ، اما شواهد تحقیقاتی طولانی مدت برای اثبات موثر بودن آن وجود ندارد.
روشهای درمانی با استفاده از دارو
درمان سیستمیک استفاده از دارو برای از بین بردن سلولهای سرطانی است. این نوع داروها از راه دهان یا مستقیماً از طریق جریان خون برای رسیدن به سلولهای سرطانی در سراسر بدن انجام می شود. درمان های سیستمیک به طور کلی توسط یک آنکولوژیست پزشکی ، پزشکی متخصص در درمان سرطان با دارو تجویز می شود.

روش های معمول برای انجام درمان های سیستمیک شامل یک لوله وریدی (IV) است که با استفاده از یک سوزن یا در یک قرص یا کپسول بلعیده شده (به صورت خوراکی) درون ورید قرار می گیرد.

انواع روشهای درمانی سیستمیک که برای سرطان کلیه استفاده می شود عبارتند از:

درمان هدفمند

ایمونوتراپی

شیمی درمانی

در زیر با جزئیات بیشتر در مورد هر یک از این نوع درمان ها بحث شده است. یک فرد ممکن است یک نوع درمان سیستمیک را همزمان یا ترکیبی از درمان های سیستمیک را که همزمان انجام می شود ، دریافت کند. آنها همچنین می توانند به عنوان بخشی از یک برنامه درمانی که شامل جراحی و / یا پرتودرمانی است ، داده شوند.