آشنایی با مسائل مربوط به پزشکی

در صورت وجود ، به طور کلی جراحی برای برداشتن تومور اولیه توصیه نمی شود.

جراحی برای برداشتن تومور. بسته به محل تومور در پانکراس ، انواع مختلف جراحی استفاده می شود. در تمام جراحی هایی که در زیر بحث شده ، غدد لنفاوی مجاور به عنوان بخشی از عمل برداشته می شوند. بیش از 1 نوع جراح و همچنین سایر متخصصان معمولاً در جراحی شما نقش دارند.

روش شلاق زدن. این جراحی ممکن است انجام شود اگر سرطان فقط در سر پانکراس قرار داشته باشد. این یک جراحی گسترده است که در آن جراح سر لوزالمعده و بخشی از روده کوچک به نام اثنی عشر و همچنین مجرای صفراوی و معده را برمی دارد. سپس ، جراح دستگاه گوارش و سیستم صفراوی را دوباره وصل می کند. یک جراح با تجربه درمان سرطان لوزالمعده باید این روش را انجام دهد.

پانکراتکتومی دیستال. این جراحی معمولاً در صورت واقع شدن سرطان در دم لوزالمعده انجام می شود. در این جراحی جراح دم و بدن پانکراس و همچنین طحال را برمی دارد.

پانکراتکتومی کامل. اگر سرطان در سراسر لوزالمعده گسترش یافته باشد یا در بسیاری از مناطق پانکراس واقع شده باشد ، ممکن است به پانکراتکتومی کامل نیاز باشد. پانکراتکتومی کامل برداشتن کل لوزالمعده ، بخشی از روده کوچک ، بخشی از معده ، مجرای صفراوی مشترک ، کیسه صفرا و طحال است.

پس از جراحی ، شما باید چندین روز در بیمارستان بمانید و احتمالاً باید حدود یک ماه در خانه استراحت کنید. تیم مراقبت های بهداشتی شما ، از جمله ارائه توصیه های مهم غذایی و تغذیه ای ، از نزدیک با شما در برنامه بهبودی شما همکاری خواهند کرد.

عوارض جانبی جراحی شامل ضعف ، خستگی و درد در چند روز اول پس از عمل است. از دیگر عوارض جانبی ناشی از برداشتن پانکراس می توان به مشکل هضم غذا و دیابت از دست دادن انسولین تولید شده توسط لوزالمعده اشاره کرد. قبل از جراحی ، با تیم مراقبت های بهداشتی خود در مورد عوارض جانبی احتمالی جراحی خاص خود و نحوه مدیریت آنها صحبت کنید.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد تسکین عوارض جانبی ، به بخش "اثرات جسمی ، عاطفی و اجتماعی سرطان" در زیر مراجعه کنید.

پرتو درمانی
پرتودرمانی استفاده از اشعه ایکس با انرژی بالا یا ذرات دیگر برای از بین بردن سلول های سرطانی است. پزشکی که در انجام پرتودرمانی برای درمان سرطان تخصص دارد ، آنکولوژیست پرتوی نامیده می شود. متداول ترین نوع پرتودرمانی ، پرتودرمانی با اشعه خارجی نامیده می شود که تابشی است که از دستگاه خارج از بدن داده می شود. درباره اصول پرتودرمانی بیشتر بدانید.

پرتودرمانی با پرتوی خارجی نوعی پرتودرمانی است که بیشتر اوقات برای سرطان لوزالمعده استفاده می شود. یک رژیم یا برنامه پرتودرمانی معمولاً شامل تعداد معینی از درمان ها است که در یک بازه زمانی مشخص انجام می شود. روشهای مختلفی برای پرتودرمانی وجود دارد:

پرتودرمانی سنتی. به این روش پرتودرمانی کسری معمولی یا استاندارد نیز گفته می شود. این از درمان های روزانه با دوزهای کمتری از اشعه در هر کسر یا روز تشکیل شده است. در کل بیش از 5 تا 6 هفته تجویز می شود.

تابش استریوتاکتیک بدن (SBRT) یا چاقوی سایبری. اینها درمان کوتاهتر از دوزهای بالاتر پرتودرمانی است که طی 5 روز انجام می شود. این یک نوع جدیدتر از پرتودرمانی است که می تواند درمان موضعی بیشتری را در جلسات درمانی کمتر ارائه دهد. اینکه آیا این روش مانند پرتودرمانی سنتی کار می کند هنوز مشخص نیست و ممکن است برای هر فردی مناسب نباشد. این دارو فقط باید در مراکز تخصصی با تجربه و تخصص در استفاده از این فناوری برای سرطان لوزالمعده و مشخص کردن اینکه برای چه افرادی بهتر کار می کند ، ارائه شود.

پرتو درمانی پروتون. این نوعی پرتودرمانی با اشعه خارجی است که به جای اشعه ایکس از پروتون استفاده می کند. با انرژی بالا ، پروتون ها می توانند سلول های سرطانی را از بین ببرند. همچنین مقدار بافت سالم دریافت کننده اشعه را کاهش می دهد. پرتو درمانی با پروتون ممکن است برای مدت زمان استاندارد یا مدت زمان کوتاه تری مانند SBRT انجام شود. هنوز مشخص نیست که آیا از پرتودرمانی استاندارد بهتر عمل می کند یا خیر ، ممکن است گزینه ای برای هر فرد نباشد. این دارو باید در مراکز درمانی تجربی و مهارتی لازم برای استفاده از این روش درمانی برای سرطان لوزالمعده تجویز شود که ممکن است فقط از طریق آزمایش بالینی در دسترس باشد.

انواع دیگر پرتودرمانی نیز ممکن است ارائه شود. روش های مختلفی برای پرتودرمانی وجود دارد ، بنابراین مهم است که با پزشک خود در مورد روش برنامه ریزی شده او صحبت کنید.

غالباً ، شیمی درمانی (به زیر مراجعه کنید) همزمان با پرتودرمانی انجام می شود زیرا می تواند اثرات پرتودرمانی را افزایش دهد که به آن حساسیت پرتویی گفته می شود. ترکیب شیمی درمانی و پرتودرمانی ممکن است گاهی اوقات به کوچک شدن تومور کمک کند تا با جراحی بتوان آن را از بین برد. با این حال ، شیمی درمانی که همزمان با پرتودرمانی انجام می شود ، اغلب باید در دوزهای پایین تر از تجویز تنها انجام شود.

در صورت وجود ، به طور کلی جراحی برای برداشتن تومور اولیه توصیه نمی شود.

جراحی برای برداشتن تومور. بسته به محل تومور در پانکراس ، انواع مختلف جراحی استفاده می شود. در تمام جراحی هایی که در زیر بحث شده ، غدد لنفاوی مجاور به عنوان بخشی از عمل برداشته می شوند. بیش از 1 نوع جراح و همچنین سایر متخصصان معمولاً در جراحی شما نقش دارند.

روش شلاق زدن. این جراحی ممکن است انجام شود اگر سرطان فقط در سر پانکراس قرار داشته باشد. این یک جراحی گسترده است که در آن جراح سر لوزالمعده و بخشی از روده کوچک به نام اثنی عشر و همچنین مجرای صفراوی و معده را برمی دارد. سپس ، جراح دستگاه گوارش و سیستم صفراوی را دوباره وصل می کند. یک جراح با تجربه درمان سرطان لوزالمعده باید این روش را انجام دهد.

پانکراتکتومی دیستال. این جراحی معمولاً در صورت واقع شدن سرطان در دم لوزالمعده انجام می شود. در این جراحی جراح دم و بدن پانکراس و همچنین طحال را برمی دارد.

پانکراتکتومی کامل. اگر سرطان در سراسر لوزالمعده گسترش یافته باشد یا در بسیاری از مناطق پانکراس واقع شده باشد ، ممکن است به پانکراتکتومی کامل نیاز باشد. پانکراتکتومی کامل برداشتن کل لوزالمعده ، بخشی از روده کوچک ، بخشی از معده ، مجرای صفراوی مشترک ، کیسه صفرا و طحال است.

پس از جراحی ، شما باید چندین روز در بیمارستان بمانید و احتمالاً باید حدود یک ماه در خانه استراحت کنید. تیم مراقبت های بهداشتی شما ، از جمله ارائه توصیه های مهم غذایی و تغذیه ای ، از نزدیک با شما در برنامه بهبودی شما همکاری خواهند کرد.

عوارض جانبی جراحی شامل ضعف ، خستگی و درد در چند روز اول پس از عمل است. از دیگر عوارض جانبی ناشی از برداشتن پانکراس می توان به مشکل هضم غذا و دیابت از دست دادن انسولین تولید شده توسط لوزالمعده اشاره کرد. قبل از جراحی ، با تیم مراقبت های بهداشتی خود در مورد عوارض جانبی احتمالی جراحی خاص خود و نحوه مدیریت آنها صحبت کنید.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد تسکین عوارض جانبی ، به بخش "اثرات جسمی ، عاطفی و اجتماعی سرطان" در زیر مراجعه کنید.

پرتو درمانی
پرتودرمانی استفاده از اشعه ایکس با انرژی بالا یا ذرات دیگر برای از بین بردن سلول های سرطانی است. پزشکی که در انجام پرتودرمانی برای درمان سرطان تخصص دارد ، آنکولوژیست پرتوی نامیده می شود. متداول ترین نوع پرتودرمانی ، پرتودرمانی با اشعه خارجی نامیده می شود که تابشی است که از دستگاه خارج از بدن داده می شود. درباره اصول پرتودرمانی بیشتر بدانید.

پرتودرمانی با پرتوی خارجی نوعی پرتودرمانی است که بیشتر اوقات برای سرطان لوزالمعده استفاده می شود. یک رژیم یا برنامه پرتودرمانی معمولاً شامل تعداد معینی از درمان ها است که در یک بازه زمانی مشخص انجام می شود. روشهای مختلفی برای پرتودرمانی وجود دارد:

پرتودرمانی سنتی. به این روش پرتودرمانی کسری معمولی یا استاندارد نیز گفته می شود. این از درمان های روزانه با دوزهای کمتری از اشعه در هر کسر یا روز تشکیل شده است. در کل بیش از 5 تا 6 هفته تجویز می شود.

تابش استریوتاکتیک بدن (SBRT) یا چاقوی سایبری. اینها درمان کوتاهتر از دوزهای بالاتر پرتودرمانی است که طی 5 روز انجام می شود. این یک نوع جدیدتر از پرتودرمانی است که می تواند درمان موضعی بیشتری را در جلسات درمانی کمتر ارائه دهد. اینکه آیا این روش مانند پرتودرمانی سنتی کار می کند هنوز مشخص نیست و ممکن است برای هر فردی مناسب نباشد. این دارو فقط باید در مراکز تخصصی با تجربه و تخصص در استفاده از این فناوری برای سرطان لوزالمعده و مشخص کردن اینکه برای چه افرادی بهتر کار می کند ، ارائه شود.

پرتو درمانی پروتون. این نوعی پرتودرمانی با اشعه خارجی است که به جای اشعه ایکس از پروتون استفاده می کند. با انرژی بالا ، پروتون ها می توانند سلول های سرطانی را از بین ببرند. همچنین مقدار بافت سالم دریافت کننده اشعه را کاهش می دهد. پرتو درمانی با پروتون ممکن است برای مدت زمان استاندارد یا مدت زمان کوتاه تری مانند SBRT انجام شود. هنوز مشخص نیست که آیا از پرتودرمانی استاندارد بهتر عمل می کند یا خیر ، ممکن است گزینه ای برای هر فرد نباشد. این دارو باید در مراکز درمانی تجربی و مهارتی لازم برای استفاده از این روش درمانی برای سرطان لوزالمعده تجویز شود که ممکن است فقط از طریق آزمایش بالینی در دسترس باشد.

انواع دیگر پرتودرمانی نیز ممکن است ارائه شود. روش های مختلفی برای پرتودرمانی وجود دارد ، بنابراین مهم است که با پزشک خود در مورد روش برنامه ریزی شده او صحبت کنید.

غالباً ، شیمی درمانی (به زیر مراجعه کنید) همزمان با پرتودرمانی انجام می شود زیرا می تواند اثرات پرتودرمانی را افزایش دهد که به آن حساسیت پرتویی گفته می شود. ترکیب شیمی درمانی و پرتودرمانی ممکن است گاهی اوقات به کوچک شدن تومور کمک کند تا با جراحی بتوان آن را از بین برد. با این حال ، شیمی درمانی که همزمان با پرتودرمانی انجام می شود ، اغلب باید در دوزهای پایین تر از تجویز تنها انجام شود.