آشنایی با مسائل مربوط به پزشکی

بررسی اجمالی
تومورهایی که از نای (نای) منشا می گیرند نادر هستند. تومورهایی که از ناحیه دیگر به نای متاستاز می شوند (گسترش می یابند) ، مانند تیروئید ، مری ، حنجره (جعبه صوتی) یا ریه ، شایع تر هستند اگرچه ممکن است فقط دو درصد از تومورهای تنفسی فوقانی را تشکیل دهند.

مهم نیست که این تومورها از کجا منشا می گیرند و خوش خیم یا بدخیم هستند یا خیر ، به طور کلی منجر به باریک شدن دهانه نای می شوند و جریان هوا را به ریه ها محدود می کنند.

سه نوع کارسینوم (تومور بدخیم) وجود دارد که در نای شایع هستند:

سرطان سلول سنگفرشی که بیشتر در مردان بین 50 تا 70 سال دیده می شود و معمولاً با سیگار کشیدن همراه است. یک تومور سریع رشد می کند ، تا زمانی که برای برداشتن آن خیلی بزرگ نباشد ممکن است تشخیص داده نشود.
بر خلاف کارسینومای سلول سنگفرشی ، کارسینومای کیستیک آدنوئید ، که در امتداد مخاط نای گسترش می یابد ، معمولاً رشد کندی دارد و به سیگار کشیدن مربوط نیست. به طور مساوی در مردان و زنان در سنین 40 تا 60 سال مشاهده می شود.
یک تومور کارسینوئیدی ، که یک توده غیر طبیعی رشد کند است و از سلولهای غدد درون ریز (هورمونی) یا سیستم عصبی نشات می گیرد. این تومورها ممکن است در هر نقطه از بدن ، از جمله نای رخ دهد.
تومورهای تراشه نیز ممکن است خوش خیم باشند (سرطانی نیستند) اما به دلیل محدود شدن جریان هوا از طریق نای ، بدخیمی بالقوه و رشد بیش از حد بزرگ برای ایجاد مشکل ، مشکل ایجاد می کنند:
کندروما ، رایج ترین نوع تومورهای نای از غضروف تشکیل دهنده نای تشکیل می شود. این نوع تومور ممکن است پس از مدتی سرطانی شود.
همانژیوم ، تومورهای رگهای خونی کوچک ، ممکن است هم کودکان و هم بزرگسالان را تحت تأثیر قرار دهد. اگر کودکی که دارای نشانه تولد همانژیوم است به طور ناگهانی دچار مشکلات تنفسی شود ، باید تومور همانژیوم بررسی شود.
پاپیلوماها تومورهایی هستند که توسط ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می شوند. پاپیلوماتوز به تومورهای پاپیلومای متعدد اشاره دارد.
علائم
با توجه به تاثیری که تومورهای نای ممکن است روی لوله تنفسی داشته باشند ، مشکلات تنفسی غالباً اولین علامت مشکل تومور خوش خیم یا بدخیم (سرطانی) است. هنوز هم ، مشکلات تنفسی ممکن است ناشی از تنگی نای ، آسم ، برونشیت یا بیماری انسدادی مزمن ریوی (COPD) باشد ، بنابراین پزشک شما علائم زیر را نیز جستجو می کند:
خس خس سینه ، تنگی نفس و سرفه ، با خون یا بدون خون.
تنفس پر سر و صدا ، از جمله صدای نفس نفس زدن.
عفونت مکرر مجاری تنفسی فوقانی.
مشکل در بلع و گرفتگی صدا ، که ممکن است نشان دهد تومور فراتر از نای رشد کرده و به مری فشار می آورد.

علل و عوامل خطر
تصور می شود که شایع ترین تومور نای ، کارسینوم سلول سنگفرشی ، نتیجه مستقیم سیگار کشیدن باشد. اگر سیگاری هستید ، پزشک می تواند منابعی را برای ترک آن توصیه کند. عامل خطر دیگر همانژیوم است که ممکن است از صورت به گردن گسترش یابد.

توصیه می شود در صورت بروز هر یک از علائم ذکر شده در بالا ، با پزشک خود مشورت کنید ، فقط به این دلیل که تومور را به عنوان علت رد کنید.

تشخیص
تشخیص تومورهای تراشه دشوار است زیرا بسیار نادر است و در بیشتر موارد رشد کند دارد. ممکن است به عنوان یک مشکل تنفسی دیگر مانند آسم ، برونشیت یا COPD اشتباه تشخیص داده شود ، زیرا علائم خاصی وجود ندارد. پزشک شما ممکن است یک یا چند آزمایش زیر را برای تعیین علت مشکلات تنفسی شما تجویز کند:

اسکن توموگرافی کامپیوتری. این اسکن ها تصاویری را نشان می دهد که می تواند اندازه تومور ، باریک شدن نای و وضعیت غدد لنفاوی اطراف را مشخص کند.
برونکوسکوپی برونکوسکوپ (لوله ای که در انتها یک دوربین کوچک دارد) به داخل نای وارد می شود. این اجازه می دهد تا پزشک شما هر گونه ناهنجاری را در نای ببیند و همچنین سلول ها را برای آزمایش سرطان (بیوپسی) خارج کند. برونکوسکوپی مجازی "تصویری" از نای توسط سی تی اسکن و بدون نیاز به برونکوسکوپ است. این نمی تواند بیوپسی ایجاد کند اما می تواند یک تصویر عالی برای دیدن میزان تومور ایجاد کند.
تست عملکرد ریوی. این میزان عملکرد ریه ها را اندازه گیری می کند و ممکن است یک الگوی کلاسیک را کشف کند که نشان دهنده انسداد در نای است.
رفتار
گزینه های مختلفی برای درمان تومورهای نای وجود دارد. برخی از درمان ها برای درمان و برخی دیگر برای کاهش علائم هستند. موارد منع مصرف برای از بین بردن تومور ممکن است زمانی اتفاق بیفتد که تومور خیلی بزرگ باشد ، به مناطق اطراف حمله کند که قابل برداشتن مجدد (برداشتن) نیست یا به سایر مناطق بدن گسترش یافته است. برخی از درمان های جراحی و غیر جراحی عبارتند از:
استنت راه هوایی نای تراشه. یک لوله ساخته شده از فلز ، سیلیکون یا مواد دیگر در نای قرار داده می شود تا راه هوایی باز بماند.
عملی برای برداشتن بخشی از نای و تومور ، که در صورت امکان ، درمان ارجح است. سپس جراح انتهای باقیمانده را به یکدیگر متصل می کند. برای اتصال انتهای نای ممکن است از تکنیک های خاص دیگری استفاده شود تا آنها را به هم متصل کند.
ممکن است از لیزر درمانی استفاده شود که اساساً تومور را بخار می کند.

هاتودینامیک درمانی. این یک روش سرپایی چند مرحله ای است. دارویی (Photofrin) به وریدهای شما تزریق می شود. طی دو روز آینده ، دارو در تومور متمرکز می شود اما فعال نیست. سپس ، یک برونکوسکوپ یک نور لیزر را به سمت تومور هدف گذاری می کند تا Photofrin فعال شود و تومور را از بین ببرد. چند روز پس از آن ، از برونکوسکوپ برای از بین بردن بافت تومور مرده استفاده می شود. اگرچه این اغلب برای کوچک شدن تومور م effectiveثر است ، اما درمانی نیست. فوتوفرین معمولاً بیماران را تا حدود یک ماه پس از مصرف دچار آفتاب سوختگی می کند.
میکرو دبریدینگ اجازه می دهد تا لوله ای با ریزبریدر از طریق برونکوسکوپ به داخل تومور وارد شود. مواد دنده ای تومور را "جویده" می کند تا نای را باز کند.
اصلاح یک تومور با برونکوسکوپ صلب برای جدا کردن بافت تومور از دیواره داخلی نای.

پرتو درمانی
پرتودرمانی ممکن است برای درمان تومورهایی استفاده شود که:

بیش از 50 درصد نای را درگیر کنید.
به غدد لنفاوی یا سایر مناطق قفسه سینه گسترش یافته است.
برای بیمارانی که کاندیدای جراحی مناسبی نیستند استفاده شود.
تومورها تمایل دارند در فواصل طولانی در نای گسترش یابند اما در محل تومور اصلی تمایل دارند دوباره ظاهر شوند. در مورد تومور کیستیک آدنوئید ، ممکن است از پرتودرمانی پس از جراحی استفاده شود.
برای تومورهای نای دو نوع پرتودرمانی وجود دارد ، اگرچه این تومورها فقط تا حدی به تابش پاسخ می دهند:

تابش پرتوی خارجی که معمولاً به صورت سرپایی روزانه و طی یک دوره شش هفته انجام می شود. خود درمان فقط چند دقیقه طول می کشد ، بیمار معمولاً چیزی احساس نمی کند ، اما ممکن است عوارض جانبی مانند ضعف ایجاد شود.
براکی تراپی شامل قرار دادن "بذر" های پرتوی است. بذرها به طور موقت در نزدیکی تومور کاشته می شوند تا از بین بروند. یک روش سرپایی ، برونکوسکوپ یک کاتتر کوچک را از طریق تومور عبور می دهد. بذرها برای چند دقیقه در این کاتتر کاشته می شوند و سپس سوند و دانه ها برداشته می شوند. بذرهای کاشته شده از ناحیه وارد شدن فاصله زیادی نفوذ نمی کنند بنابراین دوزهای تابش بیشتر از تابش پرتوی خارجی است. از براکی تراپی نیز ممکن است بعد از تابش پرتوی خارجی استفاده شود.

بررسی اجمالی
تومورهایی که از نای (نای) منشا می گیرند نادر هستند. تومورهایی که از ناحیه دیگر به نای متاستاز می شوند (گسترش می یابند) ، مانند تیروئید ، مری ، حنجره (جعبه صوتی) یا ریه ، شایع تر هستند اگرچه ممکن است فقط دو درصد از تومورهای تنفسی فوقانی را تشکیل دهند.

مهم نیست که این تومورها از کجا منشا می گیرند و خوش خیم یا بدخیم هستند یا خیر ، به طور کلی منجر به باریک شدن دهانه نای می شوند و جریان هوا را به ریه ها محدود می کنند.

سه نوع کارسینوم (تومور بدخیم) وجود دارد که در نای شایع هستند:

سرطان سلول سنگفرشی که بیشتر در مردان بین 50 تا 70 سال دیده می شود و معمولاً با سیگار کشیدن همراه است. یک تومور سریع رشد می کند ، تا زمانی که برای برداشتن آن خیلی بزرگ نباشد ممکن است تشخیص داده نشود.
بر خلاف کارسینومای سلول سنگفرشی ، کارسینومای کیستیک آدنوئید ، که در امتداد مخاط نای گسترش می یابد ، معمولاً رشد کندی دارد و به سیگار کشیدن مربوط نیست. به طور مساوی در مردان و زنان در سنین 40 تا 60 سال مشاهده می شود.
یک تومور کارسینوئیدی ، که یک توده غیر طبیعی رشد کند است و از سلولهای غدد درون ریز (هورمونی) یا سیستم عصبی نشات می گیرد. این تومورها ممکن است در هر نقطه از بدن ، از جمله نای رخ دهد.
تومورهای تراشه نیز ممکن است خوش خیم باشند (سرطانی نیستند) اما به دلیل محدود شدن جریان هوا از طریق نای ، بدخیمی بالقوه و رشد بیش از حد بزرگ برای ایجاد مشکل ، مشکل ایجاد می کنند:
کندروما ، رایج ترین نوع تومورهای نای از غضروف تشکیل دهنده نای تشکیل می شود. این نوع تومور ممکن است پس از مدتی سرطانی شود.
همانژیوم ، تومورهای رگهای خونی کوچک ، ممکن است هم کودکان و هم بزرگسالان را تحت تأثیر قرار دهد. اگر کودکی که دارای نشانه تولد همانژیوم است به طور ناگهانی دچار مشکلات تنفسی شود ، باید تومور همانژیوم بررسی شود.
پاپیلوماها تومورهایی هستند که توسط ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می شوند. پاپیلوماتوز به تومورهای پاپیلومای متعدد اشاره دارد.
علائم
با توجه به تاثیری که تومورهای نای ممکن است روی لوله تنفسی داشته باشند ، مشکلات تنفسی غالباً اولین علامت مشکل تومور خوش خیم یا بدخیم (سرطانی) است. هنوز هم ، مشکلات تنفسی ممکن است ناشی از تنگی نای ، آسم ، برونشیت یا بیماری انسدادی مزمن ریوی (COPD) باشد ، بنابراین پزشک شما علائم زیر را نیز جستجو می کند:
خس خس سینه ، تنگی نفس و سرفه ، با خون یا بدون خون.
تنفس پر سر و صدا ، از جمله صدای نفس نفس زدن.
عفونت مکرر مجاری تنفسی فوقانی.
مشکل در بلع و گرفتگی صدا ، که ممکن است نشان دهد تومور فراتر از نای رشد کرده و به مری فشار می آورد.

علل و عوامل خطر
تصور می شود که شایع ترین تومور نای ، کارسینوم سلول سنگفرشی ، نتیجه مستقیم سیگار کشیدن باشد. اگر سیگاری هستید ، پزشک می تواند منابعی را برای ترک آن توصیه کند. عامل خطر دیگر همانژیوم است که ممکن است از صورت به گردن گسترش یابد.

توصیه می شود در صورت بروز هر یک از علائم ذکر شده در بالا ، با پزشک خود مشورت کنید ، فقط به این دلیل که تومور را به عنوان علت رد کنید.

تشخیص
تشخیص تومورهای تراشه دشوار است زیرا بسیار نادر است و در بیشتر موارد رشد کند دارد. ممکن است به عنوان یک مشکل تنفسی دیگر مانند آسم ، برونشیت یا COPD اشتباه تشخیص داده شود ، زیرا علائم خاصی وجود ندارد. پزشک شما ممکن است یک یا چند آزمایش زیر را برای تعیین علت مشکلات تنفسی شما تجویز کند:

اسکن توموگرافی کامپیوتری. این اسکن ها تصاویری را نشان می دهد که می تواند اندازه تومور ، باریک شدن نای و وضعیت غدد لنفاوی اطراف را مشخص کند.
برونکوسکوپی برونکوسکوپ (لوله ای که در انتها یک دوربین کوچک دارد) به داخل نای وارد می شود. این اجازه می دهد تا پزشک شما هر گونه ناهنجاری را در نای ببیند و همچنین سلول ها را برای آزمایش سرطان (بیوپسی) خارج کند. برونکوسکوپی مجازی "تصویری" از نای توسط سی تی اسکن و بدون نیاز به برونکوسکوپ است. این نمی تواند بیوپسی ایجاد کند اما می تواند یک تصویر عالی برای دیدن میزان تومور ایجاد کند.
تست عملکرد ریوی. این میزان عملکرد ریه ها را اندازه گیری می کند و ممکن است یک الگوی کلاسیک را کشف کند که نشان دهنده انسداد در نای است.
رفتار
گزینه های مختلفی برای درمان تومورهای نای وجود دارد. برخی از درمان ها برای درمان و برخی دیگر برای کاهش علائم هستند. موارد منع مصرف برای از بین بردن تومور ممکن است زمانی اتفاق بیفتد که تومور خیلی بزرگ باشد ، به مناطق اطراف حمله کند که قابل برداشتن مجدد (برداشتن) نیست یا به سایر مناطق بدن گسترش یافته است. برخی از درمان های جراحی و غیر جراحی عبارتند از:
استنت راه هوایی نای تراشه. یک لوله ساخته شده از فلز ، سیلیکون یا مواد دیگر در نای قرار داده می شود تا راه هوایی باز بماند.
عملی برای برداشتن بخشی از نای و تومور ، که در صورت امکان ، درمان ارجح است. سپس جراح انتهای باقیمانده را به یکدیگر متصل می کند. برای اتصال انتهای نای ممکن است از تکنیک های خاص دیگری استفاده شود تا آنها را به هم متصل کند.
ممکن است از لیزر درمانی استفاده شود که اساساً تومور را بخار می کند.

هاتودینامیک درمانی. این یک روش سرپایی چند مرحله ای است. دارویی (Photofrin) به وریدهای شما تزریق می شود. طی دو روز آینده ، دارو در تومور متمرکز می شود اما فعال نیست. سپس ، یک برونکوسکوپ یک نور لیزر را به سمت تومور هدف گذاری می کند تا Photofrin فعال شود و تومور را از بین ببرد. چند روز پس از آن ، از برونکوسکوپ برای از بین بردن بافت تومور مرده استفاده می شود. اگرچه این اغلب برای کوچک شدن تومور م effectiveثر است ، اما درمانی نیست. فوتوفرین معمولاً بیماران را تا حدود یک ماه پس از مصرف دچار آفتاب سوختگی می کند.
میکرو دبریدینگ اجازه می دهد تا لوله ای با ریزبریدر از طریق برونکوسکوپ به داخل تومور وارد شود. مواد دنده ای تومور را "جویده" می کند تا نای را باز کند.
اصلاح یک تومور با برونکوسکوپ صلب برای جدا کردن بافت تومور از دیواره داخلی نای.

پرتو درمانی
پرتودرمانی ممکن است برای درمان تومورهایی استفاده شود که:

بیش از 50 درصد نای را درگیر کنید.
به غدد لنفاوی یا سایر مناطق قفسه سینه گسترش یافته است.
برای بیمارانی که کاندیدای جراحی مناسبی نیستند استفاده شود.
تومورها تمایل دارند در فواصل طولانی در نای گسترش یابند اما در محل تومور اصلی تمایل دارند دوباره ظاهر شوند. در مورد تومور کیستیک آدنوئید ، ممکن است از پرتودرمانی پس از جراحی استفاده شود.
برای تومورهای نای دو نوع پرتودرمانی وجود دارد ، اگرچه این تومورها فقط تا حدی به تابش پاسخ می دهند:

تابش پرتوی خارجی که معمولاً به صورت سرپایی روزانه و طی یک دوره شش هفته انجام می شود. خود درمان فقط چند دقیقه طول می کشد ، بیمار معمولاً چیزی احساس نمی کند ، اما ممکن است عوارض جانبی مانند ضعف ایجاد شود.
براکی تراپی شامل قرار دادن "بذر" های پرتوی است. بذرها به طور موقت در نزدیکی تومور کاشته می شوند تا از بین بروند. یک روش سرپایی ، برونکوسکوپ یک کاتتر کوچک را از طریق تومور عبور می دهد. بذرها برای چند دقیقه در این کاتتر کاشته می شوند و سپس سوند و دانه ها برداشته می شوند. بذرهای کاشته شده از ناحیه وارد شدن فاصله زیادی نفوذ نمی کنند بنابراین دوزهای تابش بیشتر از تابش پرتوی خارجی است. از براکی تراپی نیز ممکن است بعد از تابش پرتوی خارجی استفاده شود.