درمان برای سرطان پانکراس

درمان برای سرطان پانکراس | بخش سوم

هانیه ولک 
  بازدید : 354
 14 آبان 1399 زمان : 22:55 


1
2
3
4
5

پرتودرمانی ممکن است برای کاهش خطر بازگشت سرطان لوزالمعده یا رشد مجدد آن در محل اصلی مفید باشد. اما در مورد اینکه چقدر این امر باعث افزایش طول عمر فرد می شود ، هنوز عدم اطمینان کافی وجود دارد.

عوارض جانبی ناشی از پرتودرمانی ممکن است شامل خستگی ، واکنش های پوستی خفیف ، حالت تهوع ، ناراحتی معده و حرکات شل روده باشد. اکثر عوارض جانبی بلافاصله پس از پایان درمان از بین می روند. با تیم مراقبت های بهداشتی خود در مورد انتظارات و نحوه کنترل عوارض جانبی صحبت کنید.

روشهای درمانی با استفاده از دارو
درمان سیستمیک استفاده از دارو برای از بین بردن سلولهای سرطانی است. این نوع دارو از طریق جریان خون برای رسیدن به سلولهای سرطانی در سراسر بدن انجام می شود. درمان های سیستمیک به طور کلی توسط یک آنکولوژیست پزشکی ، پزشکی متخصص در درمان سرطان با دارو تجویز می شود.

روش های معمول برای انجام درمان های سیستمیک شامل یک لوله وریدی (IV) است که با استفاده از یک سوزن یا در یک قرص یا کپسول بلعیده شده (به صورت خوراکی) درون ورید قرار می گیرد.

شیمی درمانی نوع اصلی درمان سیستمیک است که برای سرطان لوزالمعده استفاده می شود. با این حال ، از درمان هدفمند و ایمونوتراپی گاهی اوقات استفاده می شود و به عنوان درمان های بالقوه در حال مطالعه هستند (به بخش آخرین تحقیقات مراجعه کنید).

در زیر با جزئیات بیشتر در مورد هر یک از این نوع درمان ها بحث شده است. یک فرد ممکن است همزمان فقط 1 نوع روش سیستمیک یا ترکیبی از درمانهای سیستمیک را که همزمان انجام می شود ، دریافت کند. آنها همچنین می توانند به عنوان بخشی از یک برنامه درمانی که شامل جراحی و / یا پرتودرمانی است ، داده شوند.

داروهایی که برای درمان سرطان استفاده می شوند بطور مداوم مورد ارزیابی قرار می گیرند. صحبت با پزشک شما اغلب بهترین راه برای آگاهی از داروهای تجویز شده برای شما ، هدف آنها و عوارض جانبی احتمالی یا تداخل آنها با سایر داروها است. همچنین در صورت استفاده از سایر داروهای تجویز شده یا مکمل های بدون نسخه ، مهم است که به پزشک خود اطلاع دهید. گیاهان ، مکمل ها و سایر داروها می توانند با داروهای سرطان تداخل داشته باشند. با استفاده از پایگاه داده های دارویی قابل جستجو ، درباره نسخه های خود بیشتر بیاموزید.

شیمی درمانی
شیمی درمانی استفاده از داروهایی برای از بین بردن سلولهای سرطانی است ، معمولاً با جلوگیری از رشد ، تقسیم و ساخت سلولهای بیشتر.

یک رژیم شیمی درمانی یا یک برنامه معمولاً شامل تعداد مشخصی از چرخه ها است که در یک بازه زمانی مشخص تعیین می شود. بین دوره ها معمولاً یک دوره استراحت وجود دارد. یک بیمار ممکن است همزمان 1 دارو یا ترکیبی از داروهای مختلف که به طور همزمان تجویز می شوند ، دریافت کند. داروهای زیر برای سرطان لوزالمعده توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) تأیید شده اند:

Capecitabine (Xeloda)

Erlotinib (Tarceva) ، نوعی درمان هدفمند (زیر را ببینید)

فلوروراسیل (5-FU)

Gemcitabine (Gemzar)

ایرینوتکان (کامپتوسار)

لکووورین (ولکوورین)

ناب-پاکلیتاکسل (ابراکسان)

ایرینوتکان نانولیپوزومی (Onivyde)

اگزالی پلاتین (الوکساتین)

به طور کلی عوارض جانبی بیشتری وجود دارد که دو دارو یا بیشتر با هم استفاده شوند. درمان ترکیبی معمولاً برای افرادی که قادر به انجام کارهای معمول زندگی روزمره خود هستند بدون کمک ، بهترین روش است.

انتخاب اینکه از کدام ترکیب استفاده شود بسته به مرکز سرطان متفاوت است و اغلب به تجربه متخصص انکولوژیک با داروها و همچنین عوارض جانبی مختلف و سلامت کلی بیمار بستگی دارد. برای سرطان لوزالمعده ، شیمی درمانی ممکن است با زمان و نحوه تجویز آن توصیف شود:

شیمی درمانی خط اول. این به طور کلی اولین درمانی است که برای افرادی که به طور موضعی پیشرفته یا سرطان پانکراس متاستاتیک دارند استفاده می شود (مراحل را ببینید).

شیمی درمانی خط دوم. هنگامی که اولین درمان برای کنترل رشد سرطان مثر نبود یا کار خود را متوقف کرد ، به سرطان مقاوم گفته می شود. گاهی اوقات ، درمان خط اول اصلاً مثر نیست ، که مقاومت اولیه نامیده می شود. یا اینکه ، درمان ممکن است برای مدتی خوب عمل کند و سپس بعداً م stopثر باشد ، که گاهی اوقات مقاومت ثانویه یا اکتسابی نامیده می شود در این شرایط ، اگر سلامت کلی بیمار خوب باشد ، بیماران ممکن است از درمان اضافی با داروهای مختلف بهره مند شوند. تحقیقات قابل توجهی در حال انجام است که متمرکز بر توسعه سایر روشهای درمانی جدید برای خط دوم ، و همچنین خط سوم ، درمان و فراتر از آن است. بعضی از اینها نوید قابل توجهی داده اند (به بخش آخرین تحقیقات مراجعه کنید).

استفاده از برچسب. این به دارویی گفته می شود که برای بیماری درج نشده است. این بدان معناست که برای شرایطی که دارو به طور خاص توسط FDA تأیید شده است ، داده نمی شود. همچنین می تواند به این معنی باشد که دارو متفاوت از دستورالعمل های روی برچسب تجویز می شود. مثالی از این موارد اگر دکتر شما بخواهد از دارویی که فقط برای سرطان پستان تأیید شده است برای درمان سرطان لوزالمعده استفاده کند. استفاده از داروی خارج از برچسب فقط در مواردی توصیه می شود که شواهد محکم وجود داشته باشد و نشان دهد این دارو ممکن است برای بیماری دیگری که در برچسب وجود ندارد اثر بگذارد. این شواهد ممکن است شامل تحقیقاتی باشد که قبلاً منتشر شده ، نتایج امیدوار کننده ای از تحقیقات در حال انجام یا نتایج آزمایش تومور مولکولی که نشان می دهد دارو ممکن است مثر باشد.