آشنایی با مسائل مربوط به پزشکی

مطالعه ای در ژورنال Diabetes Care در نوامبر 2013 نشان داد که می توان از سطح آلبومین ادرار برای شناسایی جوانان مبتلا به دیابت نوع 1 در معرض خطر بیماری های کلیوی و قلبی استفاده کرد. در صورت افزایش خطر ، پزشک ممکن است داروهایی را برای کاهش فشار خون و بهبود سلامت کلیه توصیه کند.
7. جلوگیری از آسیب عصبی
بیش از 60 درصد افراد مبتلا به دیابت نوع 1 دچار برخی آسیب های عصبی (نوروپاتی) می شوند. نوروپاتی محیطی می تواند باعث گزگز ، بی حسی و درد در دست ها ، بازوها ، پاها و پاها شود. نوروپاتی خودمختار بر اعصابی که عملکردهای بدن را کنترل می کنند مانند تنفس ، گردش خون و هضم غذا تأثیر می گذارد. آسیب به این اعصاب بسته به عملکرد بدنی آسیب دیده می تواند علائم مختلفی ایجاد کند. هر چه بیشتر به دیابت نوع 1 مبتلا باشید ، خطر آسیب به سیستم عصبی بیشتر خواهد بود. بهترین راه برای جلوگیری از آسیب به هر یک از اعصاب ، کنترل قند خون و حفظ سطح تا حد ممکن طبیعی است.

8. جلوگیری از اختلال عملکرد جنسی
دیابت نوع 1 کنترل نشده به کلیه رگهای خونی آسیب می رساند ، از جمله آنهایی که خون را به اندام تناسلی می رسانند ، که می تواند منجر به مشکلات جنسی شود. مردان مبتلا به دیابت نوع 1 ممکن است دچار اختلال نعوظ شوند و زنان مبتلا به دیابت نوع 1 خشکی واژن را تجربه کنند. برای جلوگیری از این عوارض دیابت ، قند خون ، فشار خون و سطح کلسترول خود را تا جایی که می توانید به تعداد توصیه شده پزشک نزدیک نگه دارید. سیگار نکشید ، از نظر جسمی تحرک داشته باشید و یک رژیم غذایی مغذی بخورید تا به شما کمک کند وزنتان را سالم نگه دارید یا آن را حفظ کنید.
9. جلوگیری از مشکلات پا
اگر دیابت نوع 1 دارید ، مراقبت از پا ضروری است. بیش از 60 درصد قطع اندام تحتانی در افراد دیابتی اتفاق می افتد. از دست دادن احساس در پاها باعث می شود که زخم های کوچک مورد توجه قرار نگیرند و عفونت ها ایجاد شده و از کنترل خارج شوند. برای جلوگیری از مشکلات پا ، روزانه پا را با استفاده از آب گرم و صابون ملایم تمیز کنید. با مرطوب کننده همراه باشید ، اما از قرار دادن لوسیون بین انگشتان پا خودداری کنید. هرگز پابرهنه راه نروید و اطمینان حاصل کنید که کفش های شما به خوبی جا می شوند و باعث ایجاد لگن نمی شوند. پاهایتان را مرتباً از نظر بریدگی ، تاول ، پینه و تورم بررسی کنید تا در همان اوایل دچار مشکلات شوید. در صورت نیاز به کمک از آینه استفاده کنید یا از دوستی بپرسید. در صورت بروز هرگونه مشکل در پا که به سرعت بهبود نمی یابد ، به پزشک مراجعه کنید.

مطالعه ای در ژورنال Diabetes Care در نوامبر 2013 نشان داد که می توان از سطح آلبومین ادرار برای شناسایی جوانان مبتلا به دیابت نوع 1 در معرض خطر بیماری های کلیوی و قلبی استفاده کرد. در صورت افزایش خطر ، پزشک ممکن است داروهایی را برای کاهش فشار خون و بهبود سلامت کلیه توصیه کند.
7. جلوگیری از آسیب عصبی
بیش از 60 درصد افراد مبتلا به دیابت نوع 1 دچار برخی آسیب های عصبی (نوروپاتی) می شوند. نوروپاتی محیطی می تواند باعث گزگز ، بی حسی و درد در دست ها ، بازوها ، پاها و پاها شود. نوروپاتی خودمختار بر اعصابی که عملکردهای بدن را کنترل می کنند مانند تنفس ، گردش خون و هضم غذا تأثیر می گذارد. آسیب به این اعصاب بسته به عملکرد بدنی آسیب دیده می تواند علائم مختلفی ایجاد کند. هر چه بیشتر به دیابت نوع 1 مبتلا باشید ، خطر آسیب به سیستم عصبی بیشتر خواهد بود. بهترین راه برای جلوگیری از آسیب به هر یک از اعصاب ، کنترل قند خون و حفظ سطح تا حد ممکن طبیعی است.

8. جلوگیری از اختلال عملکرد جنسی
دیابت نوع 1 کنترل نشده به کلیه رگهای خونی آسیب می رساند ، از جمله آنهایی که خون را به اندام تناسلی می رسانند ، که می تواند منجر به مشکلات جنسی شود. مردان مبتلا به دیابت نوع 1 ممکن است دچار اختلال نعوظ شوند و زنان مبتلا به دیابت نوع 1 خشکی واژن را تجربه کنند. برای جلوگیری از این عوارض دیابت ، قند خون ، فشار خون و سطح کلسترول خود را تا جایی که می توانید به تعداد توصیه شده پزشک نزدیک نگه دارید. سیگار نکشید ، از نظر جسمی تحرک داشته باشید و یک رژیم غذایی مغذی بخورید تا به شما کمک کند وزنتان را سالم نگه دارید یا آن را حفظ کنید.
9. جلوگیری از مشکلات پا
اگر دیابت نوع 1 دارید ، مراقبت از پا ضروری است. بیش از 60 درصد قطع اندام تحتانی در افراد دیابتی اتفاق می افتد. از دست دادن احساس در پاها باعث می شود که زخم های کوچک مورد توجه قرار نگیرند و عفونت ها ایجاد شده و از کنترل خارج شوند. برای جلوگیری از مشکلات پا ، روزانه پا را با استفاده از آب گرم و صابون ملایم تمیز کنید. با مرطوب کننده همراه باشید ، اما از قرار دادن لوسیون بین انگشتان پا خودداری کنید. هرگز پابرهنه راه نروید و اطمینان حاصل کنید که کفش های شما به خوبی جا می شوند و باعث ایجاد لگن نمی شوند. پاهایتان را مرتباً از نظر بریدگی ، تاول ، پینه و تورم بررسی کنید تا در همان اوایل دچار مشکلات شوید. در صورت نیاز به کمک از آینه استفاده کنید یا از دوستی بپرسید. در صورت بروز هرگونه مشکل در پا که به سرعت بهبود نمی یابد ، به پزشک مراجعه کنید.